Veraset vergisi – menkul kıymetler – zararlı idari varlıklar

Mevcut veraset ve intikal vergisi kanunu, ticari varlıklar için özel bir ayrıcalıklı muamele öngörmektedir (bkz. § 13a ErbStG ile bağlantılı olarak § 13b paragraf 1 no. 1 ila 3). Örneğin mevduat, finansal kaynaklar ve menkul kıymet hesapları gibi kötüye kullanımları önlemek amacıyla, işletme varlıkları genellikle sadece sınırlı ölçüde vergi indiriminden yararlanabilir. Bu sözde (net) idari varlıklar, yalnızca %10’luk bir sınıra kadar vergiden muaf işletme varlıklarına dahil edilir. Ancak bu durum sadece vasiyetçinin ölümünden önceki son 2 yıl boyunca veya hediye zamanından önce devredilen iş varlıklarına ait olan idari varlıklar için geçerlidir.

Münster Mali Mahkemesi, vasiyetçinin ölümünden önceki 2 yıl içinde sadece yeniden yapılandırılan menkul kıymetlerin bile en başından itibaren zararlı “genç” idari varlıklar olarak değerlendirileceğine ve dolayısıyla %10’luk sınır çerçevesinde dikkate alınamayacağına karar vermiştir.

İhtilaf konusu olayda, işletme varlıklarına dahil edilen Federal tahvil ve senetler nihai vadeye ulaşmış ve ölüm tarihinden önceki son 2 yıl içinde başka yatırımlarla değiştirilmiştir; sonuç olarak idari varlıkların oranı değişmemiştir. Mahkemenin görüşüne göre, yalnızca mirasın gerçekleştiği tarihteki idari varlık stoku belirleyicidir; kanunun lafzına göre, yeniden gruplandırma veya şirketin likidite rezervlerinden yeni satın almalar söz konusu olup olmadığı konusunda herhangi bir ayrım yapılmayacaktır.

Vergi Mahkemesi, hükmün amacının kötüye kullanılan düzenlemelerin (örneğin katkı payları yoluyla) önlenmesi olduğunu düşünse de, hüküm “her bir münferit olayda kötüye kullanılan bir düzenlemenin mevcut olup olmadığının incelenmesi gerektiğini öngörmemektedir”. Bu karara karşı Federal Mali Mahkeme nezdinde temyiz başvurusunda bulunulmuştur.

(Bu konuda daha fazla yorum ve bilgi 07/2018 sayılı bilgilendirme mektubumuzun 6. maddesinde bulunabilir).