“Ev ofisi ile şirket arabası kullanımı.”

Bir çalışana özel amaçlar için de kullanması için bir şirket arabası verilirse, sabit oranlı %1 kuralına göre belirlenen bir kullanım avantajı, çalışan için düzenli olarak ücret vergisine ve sosyal güvenlik katkılarına tabidir. Ev ile ilk iş yeri arasındaki yolculuklar için, aylık kilometre başına otomobilin brüt liste fiyatının %0,03’ü tutarında vergiye tabi bir ayni yardım değerlendirilir – yine götürü usulde; kullanımdaki yardımın götürü usulde hesaplanması, fiili yolculuk sayısından bağımsızdır.

Ev ofisinde çalışma saatleri artan çalışanlar söz konusu olduğunda (örneğin mevcut Korona krizi nedeniyle), gerekirse kullanımın faydasına ilişkin bireysel bir değerlendirme yapılabileceği unutulmamalıdır. Bu durumda, sadece iş yerine yapılan fiili yolculuklar esas alınır ve her yolculuk için mesafe kilometre başına araç liste fiyatının %0,002’si uygulanır.

Bireysel değerlendirmeye geçiş, özellikle çalışanın iş yerine ayda ortalama 15 günden (15 gün %0,002 = %0,03) daha az seyahat etmesi durumunda avantajlı olabilir. Bireysel değerlendirme uygulaması bir takvim yılında toplam 180 yolculuk la sınırlıdır; ancak aylık 15 yolculuk sınırı yoktur.

Sabit oranlı yöntemde, ev ile ilk iş yeri arasındaki seyahatler, ancak tüm (tam) bir takvim ayı boyunca hiç seyahat yapılmamışsa kabul edilmez.

İşveren, iki hesaplama yönteminden birinin uygulanmasını her takvim yılı için aynı şekilde belirlemelidir. Takvim yılı içerisinde hesaplama yönteminin değiştirilmesi mümkün değildir. Bununla birlikte, bireysel değerleme, tüm takvim yılı için geçerli olmak üzere gelir vergisi değerlendirmesi çerçevesinde daha sonraki bir tarihte geriye dönük olarak uygulanabilir.

Bireysel değerlendirmenin uygulanması için ön koşul, çalışanın işverene yazılı olarak (takvim ayı bazında) hangi günlerde (tarih belirterek) şirket aracını evi ile ilk iş yeri arasındaki yolculuklarda gerçekten kullandığını beyan etmesidir; sadece gün sayısını belirtmek yeterli değildir. Ancak, çalışanın diğer çalışma günlerinde ilk iş yerine gidip gitmediği ve gittiyse nasıl gittiği konusunda herhangi bir bilgi gerekmemektedir.

İfşa yükümlülüğünü kolaylaştırmak için, etkilenen çalışanların ilgili kayıtları takvim yılı içinde derhal yapmaları tavsiye edilebilir.